Shos vertrekt

De telefoon gaat over en de stemming zit er gelijk in. “Het gaat hier goed!”, begint Mart met zijn ongeëvenaarde enthousiasme maar algauw nuanceert hij deze uitspraak een beetje. “In die zin, wij zijn allemaal gezond, hebben het erg naar ons zin en zijn goed geland hier in Oostenrijk.” Sylvia vult aan: “Dat komt met name omdat onze twee oudste meiden het zo goed doen op school. Ze nemen al vriendinnetjes mee naar huis om te spelen. Die meiden kletsen wat af en er wordt veel gelachen. Het Duits beheersen ze al aardig goed. De jongste leert ook al aardig Tirols”, lacht Sylvia. “Nâh, is een prachtige vervanging voor Nein geworden”. “Van de week keken we met z’n allen de persconferentie met de aankondiging van de Corona-maatregelen en dat begrepen ze allebei maar al te goed”, vult Mart trots aan.

Hoe zit het met de maatregelen?
Een mooi bruggetje naar de maatregelen die gelden in Oostenrijk. “Tja”, zegt Mart. “Die Corona-maatregelen hebben veel impact. Zowel voor onze plannen als voor Oostenrijk in het geheel. De huizenmarkt is ook in Oostenrijk explosief gestegen. Dat bemoeilijkt onze zoektocht. Daarnaast ligt de huizenmarkt door de maatregelen nu wel stil. Qua ski-opleiding hadden we een soort route uitgestippeld. Aan het begin van het seizoen mijn ‘Anwärter’ halen, daarna gelijk door een seminar volgen voor Aangepast skiën. Dit is een apart diploma in Oostenrijk, dat ik volgens de Oostenrijkse richtlijnen moet halen. Maar ja, ook dit ligt nu stil. Ook als we ondernemers in onze omgeving spreken is er een hoop onzekerheid”, aldus Mart.

Onzekerheid is een gegeven
“De onzekerheid is een gegeven en daar doen we het dan mee”, zegt Sylvia met gepaste opgewektheid. “We wisten bij voorbaat dat we voor uitdagingen kwamen te staan, dus verbaast deze ons ook niet. Kijk maar eens waar we nu zijn. Dat is toch mooi? We hebben veel contact met mensen uit het dorp en met de ouders van klasgenootjes en van de skiclub van de meiden. Ontzettend waardevolle contacten” zegt Sylvia verheugd. Mart vult aan: “Maar ook zakelijk leggen we steeds weer meer contacten. Zo hebben we een zitskileverancier gesproken en dat biedt ook perspectief. Als de pistes open zijn, kan ik met Fleur gaan proefdraaien in een van zijn zitskies.”

Twee grote uitdagingen

Het lijkt alsof Mart en Sylvia alles met de grootst mogelijke positiviteit aangaan. “Dat zit echt in onze aard”, zegt Mart. “Zowel bij Sylvia als bij mezelf. Neem bijvoorbeeld het vinden van het huis. Dat is nog niet zo makkelijk. Veel huizen zijn verkocht en er is eigenlijk ook niet veel te huren op het moment. Onze droom is nog steeds het kunnen voorzien in een onbezorgde vakantie”. Sylvia gaat verder: “We beraden ons nu op een soort tussenfase. Wie weet kunnen we wel samenwerkingen aangaan met bestaande vakantiehuizen. Wij kunnen bemiddelen in de accommodatie en daarnaast organiseren en faciliteren we leuke aangepaste activiteiten. Dat gaan we bekijken.”

Toch is er wel een behoorlijke kink in de kabel. “Dat gaat om onze Fleur”, zegt Mart. “In Nederland hebben we veel onderzoek gedaan naar de schoolmogelijkheden voor Fleur. Ook zijn we voordat we echt vertrokken op scholen gaan kijken. Dat leek in kannen en kruiken, in die zin dat er mogelijkheden waren voor Fleur.  Nu we er echt zijn, krijgen we een echte kijk in de keuken. Dan blijkt het voor geschetste beeld toch niet te kloppen. We komen er nu achter dat er voor Fleur eigenlijk pas plek is op school als ze 6 of 7 jaar is. Er is wel enigszins een soort opvang te regelen, maar niet met de juiste therapie of juiste stimulatie voor Fleur. We hebben nu ook meerdere Oostenrijkse gezinnen gesproken over hoe de zorg in Oostenrijk in elkaar zit. En het blijkt dat kinderen zoals Fleur veelal thuis blijven. Sommige kunnen met één op één begeleiding integreren in het schoolsysteem, maar dat zijn kinderen van hoog niveau. Waar we alle uitdagingen of hobbels redelijk makkelijk met beide handen beetpakken, is dit wel een hele pittige ”, zegt Mart met wat minder enthousiasme.

Bezinning

Hebben Mart en Sylvia met deze kennis dan geen spijt van hun beslissing? “Nee, zeker niet”, zegt Sylvia resoluut. “Niet iedere dag gaat zoals je hem van te voren hebt uitgestippeld. Als je dat accepteert, is het makkelijker een ander pad te kiezen om toch te komen waar je wilt. Het is niet altijd even makkelijk hoor. Maar Mart en ik houden elkaar altijd onze uitgangpunten voor en houden daar aan vast”.

Nu staat er een van die uitgangspunten wel onder spanning. Sylvia gaat verder: “Eén daarvan is dat het welzijn van ons alle vijf bovenaan staat. Daarmee hebben we nu wel echt de grootste uitdaging te pakken, want welke impact heeft dit op Fleur?” Mart zegt nog even gauw tussendoor: “dan is het in Nederland toch wel goed geregeld”. Sylvia sluit af: “We geven ons nu tot de Kerst om een plan te bedenken hoe we vanuit onze uitgangspunten verder kunnen. Allebei nog steeds positief, maar wel realistisch”.