Stichting GeHandicapten op Ski's

Ervaringsverhaal: Jolanda van Leeuwen

Jolanda van Leeuwen

Als zeer slechtziende kan ik niet alleen skiën, daarvoor heb ik een buddy nodig. Skiën is voor mij synoniem aan vrijheid. Ik ben erg sportief. Zo loop ik hard, maar zit ik vast aan een lint. Ik fiets, maar dan zit ik achterop de tandem. Met skiën zit ik niet op een of andere manier vast en dat voelt zo fijn vrij. Ik heb bij het skiën wel de woordelijke informatie nodig om veilig de berg af te komen. Maar ik ski zelf, dus eigenlijk doe ik het alleen. Zoveel mogelijk zelf kunnen doen.  

Genieten van het uitzicht
Via een portofoon krijg ik de aanwijzingen die ik nodig heb. Het vertrouwen tussen mij en de begeleider is essentieel. Dat weet je vaak al na een paar afdalingen. Je hoort exact wat je op de piste moet doen.

 

‘Ook al zie ik het amper, ik kan ook genieten van een mooi uitzicht of de natuur. Twee jaar terug lag er enorm veel sneeuw in Flachau dat de bomen helemaal krom stonden. Samen met mijn begeleider heb ik daar een beeld van kunnen maken.’ 

 

Wedstrijdskiën
Ik ski al lang. Het is mijn sport maar ook mijn ontspanning. Qua sport ben ik deel van het Talent Herkenningsteam van Team NL van de Nederlandse Skivereniging. In de winter van 2017-2018 heb ik aan de Europacup meegedaan in Zwitserland. Super leuk natuurlijk. Bij Shos ski ik voor de ontspanning en om gewoon vakantie te vieren. Ik ski al een aantal jaar met dezelfde leraar. Dat gaat super, we zijn zo op elkaar ingespeeld. We werken nu samen aan de finesses in mijn techniek. 

Familie gekregen
Ik weet nog goed dat ik de eerste keer mee ging naar Flachau. Ik kende eigenlijk niemand. Bij de start van de vakantie was het bij de materiaalcontainer al een drukte van jewelste. Iedereen maakte een praatje met elkaar en al snel herkenden mensen mij en ik hen, al is dat voor mij wat lastiger. Dat is natuurlijk helemaal leuk in de lift. Dan dacht ik ‘het zal vast iemand van Shos zijn’. Ik kreeg er zo een hele familie bij. 

Dit moet je zien
Mijn ouders gaan met mij mee op vakantie naar Flachau. De eerste ochtend van mijn eerste Flachau-reis in 2018, bracht mijn vader mij naar verzamelplek, de materiaalcontainer. Mijn vader was aangenaam verrast. Later vertelde hij aan mijn moeder. ‘Wat daar gebeurd! Al die zitskies en liefde voor de deelnemers. Dat moet je zien, dit kan ik niet uitleggen.’ De Flachaureis is voor mijn ouders erg fijn. Zij hebben hun eigen vakantie en weten dat ik goed begeleid wordt. Ook met eten in de middag en avond is het erg gezellig. Ook zo fijn dat mijn partner dan ook vakantie heeft en mij niet hoeft te begeleiden. Hij kan ook lekker ontspannen skiën. 

Jolanda van Leeuwen

Als zeer slechtziende kan ik niet alleen skiën, daarvoor heb ik een buddy nodig. Skiën is voor mij synoniem aan vrijheid. Ik ben erg sportief. Zo loop ik hard, maar zit ik vast aan een lint. Ik fiets, maar dan zit ik achterop de tandem. Met skiën zit ik niet op een of andere manier vast en dat voelt zo fijn vrij. Ik heb bij het skiën wel de woordelijke informatie nodig om veilig de berg af te komen. Maar ik ski zelf, dus eigenlijk doe ik het alleen. Zoveel mogelijk zelf kunnen doen.  

Genieten van het uitzicht
Via een portofoon krijg ik de aanwijzingen die ik nodig heb. Het vertrouwen tussen mij en de begeleider is essentieel. Dat weet je vaak al na een paar afdalingen. Je hoort exact wat je op de piste moet doen.

 

‘Ook al zie ik het amper, ik kan ook genieten van een mooi uitzicht of de natuur. Twee jaar terug lag er enorm veel sneeuw in Flachau dat de bomen helemaal krom stonden. Samen met mijn begeleider heb ik daar een beeld van kunnen maken.’ 

 

Wedstrijdskiën
Ik ski al lang. Het is mijn sport maar ook mijn ontspanning. Qua sport ben ik deel van het Talent Herkenningsteam van Team NL van de Nederlandse Skivereniging. In de winter van 2017-2018 heb ik aan de Europacup meegedaan in Zwitserland. Super leuk natuurlijk. Bij Shos ski ik voor de ontspanning en om gewoon vakantie te vieren. Ik ski al een aantal jaar met dezelfde leraar. Dat gaat super, we zijn zo op elkaar ingespeeld. We werken nu samen aan de finesses in mijn techniek. 

Familie gekregen
Ik weet nog goed dat ik de eerste keer mee ging naar Flachau. Ik kende eigenlijk niemand. Bij de start van de vakantie was het bij de materiaalcontainer al een drukte van jewelste. Iedereen maakte een praatje met elkaar en al snel herkenden mensen mij en ik hen, al is dat voor mij wat lastiger. Dat is natuurlijk helemaal leuk in de lift. Dan dacht ik ‘het zal vast iemand van Shos zijn’. Ik kreeg er zo een hele familie bij. 

Dit moet je zien
Mijn ouders gaan met mij mee op vakantie naar Flachau. De eerste ochtend van mijn eerste Flachau-reis in 2018, bracht mijn vader mij naar verzamelplek, de materiaalcontainer. Mijn vader was aangenaam verrast. Later vertelde hij aan mijn moeder. ‘Wat daar gebeurd! Al die zitskies en liefde voor de deelnemers. Dat moet je zien, dit kan ik niet uitleggen.’ De Flachaureis is voor mijn ouders erg fijn. Zij hebben hun eigen vakantie en weten dat ik goed begeleid wordt. Ook met eten in de middag en avond is het erg gezellig. Ook zo fijn dat mijn partner dan ook vakantie heeft en mij niet hoeft te begeleiden. Hij kan ook lekker ontspannen skiën.