Ervaringsverhaal: Cynthia

Cynthia Peek

Ik wil zelf de berg af kunnen

Het is half november. Cynthia Peek is nu al aan het popelen. SHOS@Flachau2023! Het toneel is de prachtige witte pistes in Flachau, omgeven door torenhoge ruige sneeuwtoppen en prachtige natuur en de SHOS-materiaalcontainer onderaan de piste. Voor sommige een nieuwe uitdaging; kunnen zij het aan? Voor anderen heerlijk ontspannen en lekker de wind door de haren. 

Cynthia Peek is een sportieve dame. ‘Kan niet’, staat niet in haar woorden. Als topsporter was dat nog veel meer het geval voor haar ernstige fietsongeluk. “Ik kan niet wachten, was het nu maar al januari”, start Cynthia enthousiast haar verhaal. 

 

 

‘Na mijn ongeluk in 2009 ben ik mezelf meerdere malen tegen gekomen. De balans opnieuw ontdekken was mijn uitdaging. Ik heb daar best een tijdje over gedaan. Maar in 2019 was echt het kantelpunt. Ik heb toen heel bewust gekeken naar wat ik wilde doen passend bij mijn energie en mogelijkheden. Raad eens waar ik op uit kwam? … Skiën natuurlijk!’

 

Wat verwacht je van Flachau?

Cynthia hoeft daar geen seconde over na te denken. “Ik denk dat het een meesterlijke week gaat worden, waarbij we veel lol gaan hebben”, jubelt ze het uit. In Rucphen is Cynthia samen met SHOS-leraar Arnaud al druk bezig met de voorbereidingen. “Ik hoop dat ik straks in Flachau alleen een piste  af kan. Dat lijkt me intense vrijheid. Ik ga samen met mijn broer. We kijken er nu al naar uit om zo te genieten. Wat me ook opvalt”, gaat Cynthia verder, “is dat het met de mensen die ik tot nu toe tegenkom, gelijk klikt. SHOS verbindt blijkbaar. Vooral het kijken naar de mogelijkheden, maar ook de vrijheid hebben om je eigen ding te doen is prettig. Ik heb er zin in en ben dankbaar voor de mogelijkheden.”

Na Flachau spreken we Cynthia weer. Is het haar gelukt alleen die piste te bedwingen? 

——————————————————————————————

Flachau overtrof mijn stoutste dromen!

De telefoon rinkelt amper en gelijk klinkt er: “Wat mis ik Flachau! Ik wil terug!”. In november spraken we Cynthia Peek over haar verwachtingen van Shos@Flachau2023. Is het haar gelukt zelf de piste af te komen? Dat was immers haar doelstelling. Wat is er van waar geworden en hoe kijkt ze terug op de week.

“Het is echt waar”, begint Cynthia. “Ik mis Flachau echt. Nu een paar weken later, land ik pas weer een beetje. Ik heb echt in jaren niet zo’n leuke en ontzettend fijne vakantie. Zowel de sportieve uitdaging als de gezelligheid én de warmte van SHOS waren fantastisch. Als ik aan Flachau terugdenk, heb ik echt een grijns op m’n gezicht.

Zelf de piste af

Ik had natuurlijk bedacht dat ik aan het einde van de week flitsend zelfstandig die berg af zou gaan. Ik blijf in dat opzicht wel een topsporter. Nu terugkijkend was dat niet een hele reële verwachting. Gelukkig had mijn leraar Arnaud mij goed door. We zochten samen de grenzen op, maar altijd met de juiste balans qua veiligheid. Aan het begin van de week hadden we twee dagen met slechte condities in de middag. Natuurlijk wel in overleg, maar Arnaud gaf aan dat we beneden op de oefenpiste bleven. In eerste instantie was ik wel teleurgesteld, omdat ik héél graag al naar boven wilde de ‘echte’ piste op. Terugkijken was de techniek training die we toen gedaan hebben goud waard. Ik heb daar zoveel van geleerd. Echt die zitski onder controle krijgen, weten waar je goede en minder goede bochten zitten. Daar kijk ik met veel plezier op terug. Met het uiteindelijke resultaat dat ik aan het einde van de week de piste 90% alleen heb geskied. Ik ben daar meer dan tevreden mee.

Serieus waar moet en lachen waar het kan

De dynamiek in het SHOS-team was leuk. Zowel leraren als leerlingen zijn er om te skiën en te leren, althans in mijn geval is dat zo. Dat betekende dat we ook echt serieus aan het trainen waar dat nodig was. Man, ik heb serieus spierpijn gehad. Het was lekker intensief. Maar wanneer de training over was, was er echt tijd voor een grap. We hebben zoveel lol gehad!

Warm bad

Ik had van te voren de verhalen gehoord over ‘het warme bad’. Ik had daar niet zo’n voorstelling bij. Maar het was zo. Soms hadden we maar een half woord nodig. Er is met leraren, leerlingen en familie en vrienden onderling zo’n gezellig contact. Mijn broer was mee om mij soms te helpen, maar ook hij werd volledig opgenomen in de groep. Dat is zo fijn. Ik voelde me veilig en gun het iedereen om dit te mogen ervaren. Kortom Shos@Flachau2023 was meesterlijk en grandioos. Het heeft mijn stoutste dromen overtroffen.”