Rubriek: Shos vertrekt 6

29/06/20210
Mart en Sylvia jagen hun droom na: een appartementencomplex in Oostenrijk voor mensen met een beperking. In de winter of in de zomer: ontspannen op vakantie in Oostenrijk is hun motto. Het verhaal begint bij Shos. Lees elke maand hoever zij zijn, hun droom waar te maken.
De koffers zijn gepakt; we gaan! Denken we…Is er al een plek in Oostenrijk gevonden? Is er al een huis? Is er al een woonplek voor Mart, Sylvia en de kinderen? Hoe gaat het met de kinderen? Mart en Sylvia lachen: ”Het wordt een beetje een open deur, maar er is weer zoveel te vertellen! Laat ik bij het belangrijkste nieuws beginnen”, zegt Sylvia.

We hebben een definitieve keuze gemaakt in welke regio wij ons gaan vestigen; St Ullrich am Pillersee”, vertelt ze stralend. “We zijn 11 juni onverwachts weer naar Oostenrijk gegaan omdat we een huis op het oog hadden, maar dan in een hele andere regio. De belangrijkste voorwaarde voor onze keuze is of er in de buurt voldoende voorzieningen zijn voor onze Fleur. Daarom hadden we eerst een gesprek met de schooldirecteur. Maar hoe welwillend ook; kinderen in deze regio worden zoveel mogelijk in het regulier onderwijs ingepast. Als dat niet kan, gaan ze naar een opvang 73 km verder. Dat biedt voor onze Fleur te weinig ontwikkelperspectief in deze huidige vorm in de nabije omgeving. Dus alle plannen daar konden we gelijk stopzetten.”

Dat voelde wel even als een domper”, gaat Mart verder. “Maar al snel was er weer het nieuwe idee geboren om ‘even’ door te rijden naar St. Ullrich am Pillersee. Na behoorlijk wat gerace om een negatieve coronatest te scoren, reden we het dorpje binnen. En ons voorgevoel werd hier bevestigd. Dit voelde als echt ‘thuiskomen’. Kortom: de knoop is door gehakt. We gaan naar St. Ullrich am Pillersee. Nu zijn we hier vol aan het zoeken naar een tijdelijk huurwoning of direct het juiste kooppand. We hopen zo snel mogelijk over te kunnen zodat de kinderen in september daar naar school kunnen. De zoektocht naar ons ‘echte pand’ kunnen we dan van daaruit makkelijker oppakken, mits we nog niets hebben gevonden voor de tijd.“

Uit het hart
Terug naar de aankomst in het dorp: “We zochten een hotel op en al snel raakten we aan de praat met de eigenaresse. Hoe meer we vertelden over onze plannen, hoe meer haar ogen gingen fonkelen. Wat schetste onze verbazing. Haar dochter Christina is met haar partner Doris éénzelfde initiatief aan het opstarten, maar dan (mede) voor de Oostenrijkers naar Nederland!”.

Het ijs was snel gebroken. Sylvia: “De volgende ochtend na het ontbijt hebben we honderduit gepraat over onze plannen. Het was zo mooi om te zien dat zij dezelfde intenties, overtuigingen hebben als wij. En ook dat het bij hen ook zo vanuit het hart komt. Zij zijn op zoek naar een pension/zorgboerderij in Zeeland of ergens langs de Nederlandse kust.” Mocht een lezer van ons blog iets weten voor deze dames, laat het ons dan maar even weten!

Kinderen ook blij
“Eenmaal thuis hebben we de kinderen verteld dat we een keuze hebben gemaakt. Dus daar waar we vorig jaar op vakantie waren. Ze waren dolenthousiast. Toch is het ook wel dubbel voor ze. Ze zijn nu met de laatste weken op school bezig, maar ze gaan daar wel goed mee om”, vertelt Sylvia. Mart vult aan: “Ze kijken ook uit naar hun nieuwe avontuur in Oostenrijk, maar vinden dat tegelijkertijd heel spannend. We hebben de scholen al wel gemeld dat we er aan komen. Gelukkig kunnen we daar goed met elkaar over praten. Dat is wel de kracht van ons gezin“.

Donaties
“Wat ook nog leuk is om te vertellen is dat we al één vierde deel zitski aan donatie hebben ontvangen! Dat is toch tof? We krijgen donaties met lieve kaartjes met lieve woorden. Dat geeft zoveel energie!”, sluiten Mart en Sylvia samen af.